İçindekiler
Nesne yönelimli veya yapılandırılmış programlama içinde, programımızda ihtiyaç duyduğumuz sonuçları elde etmek için döngüsel yapılar kullanmamız oldukça muhtemeldir, bu nedenle kullandığımız dilde mevcut seçeneklerimizi bilmeliyiz.İçinde Java Oldukça kullanışlı, biri diğerinden biraz daha popüler olan birkaç yapımız var, ancak hedeflerimize ulaşmak için her iki seçenek de geçerli.
Yaparken
Bu yapı, başlangıç programlarında çok popüler değildir, ancak çok güçlüdür, çünkü bir talimatı yürütmemize ve ardından talimatları yürütmeye devam etmek için yerine getirilirse koşulu değerlendirmemize izin verir.
Gördüğümüz gibi, bu döngü, koşulları doğrulamadan önce en az bir kez yürütülür, bu nedenle kullanımı çok popüler değildir, ancak kullanılması gereken durumlar vardır.
Bu yapıyı kullanmak için aşağıdaki sözdizimini yazabiliriz:
do {// Burada farklı komutları yazacağız, bunlar en azından ilk seferde yürütülecek} while (// Burada komutları blok içinde yürütmemize veya yürütmememize izin verecek koşulu yerleştireceğiz); Şimdi bu tür bir yapının bir programda nasıl kullanılacağına dair küçük bir örnek görelim:
java.util.Scanner'ı içe aktarın; public class DoWhile Testi {public static void main (String [] args) {int data; int toplam = 0; Tarayıcı girişi = yeni Tarayıcı (System.in); do {System.out.print ("Bir tamsayı girin (çıkış için 0 girin):"); veri = input.nextInt(); toplam + = veri; } while (veri! = 0); System.out.println ("Toplam" + toplam); }} Burada sadece kullanıcıya bir tamsayı değeri girmesini söylüyoruz ve çıkmak için 0 girmesini daha sonra bloğun içine kullanıcının girdiği değerleri ekliyoruz sonunda toplamı yazdırıyoruz, resimde bunun nasıl kaldığını görelim:
BÜYÜT
Bu, bir akümülatör kullanmamız gerektiğinde döngüleri basitleştirmemize izin verdiği için programlama içindeki en popüler döngülerden biridir, çünkü birçok kez bir eylemi birkaç kez yapmamız gerekecek. döngü için bunu basitleştirebilir ve daha az satır yazabiliriz.
Bir yapmak için sözdizimi döngü için sonraki:
for (i = başlangıç değeri; i <Son değer; i ++) {// Burada çalıştırma talimatlarımız olacak}Gördüğümüz gibi, ilk önce akümülatörümüzün başlayacağı değer olan başlangıç değerini tanımlıyoruz, ardından koşulun değerlendirileceği bir değer koyuyoruz, bu durumda buna son değer diyoruz ve son olarak eylem akümülatör ile alınması tanımlanır, ona bir birim ekleyebiliriz, tersten bir döngü de yapabiliriz ve çıkarabilir, vb.
ÖnemliEğer gövdede yürüteceğimiz komut tek satır ise parantezleri atlayabiliriz, bu şekilde kullanılacak kod miktarını azaltmış oluruz.
Yaptığımız programlarda hedeflerimize ulaşmamıza yardımcı olacak oldukça eksiksiz iki döngü yapısına sahip olduğumuzu görerek bu öğreticiyi bitiriyoruz.Bu Eğitimi beğendiniz ve yardım ettiniz mi?Yazara olumlu puan vermek için bu düğmeye basarak yazarı ödüllendirebilirsiniz.
