Linux sistemlerinde sabit disk önemli bir donanım bileşenidir, çünkü onsuz işletim sistemi veya çalıştığımız uygulamalardan herhangi biri kurulamaz. Buna ek olarak, sabit disk ile verilerin kullanılabilirliğini sürdürmeye izin veren yedekleme yapılandırmaları oluşturmak mümkündür.
Linux'ta bir sabit diski yönetirken, kullanıcıların kullanım şeklini belirlememizi sağlayan ve disk kotaları ile ilgili temel bir seçenek vardır. Bu kotalar, temel olarak, belirli bir kullanıcıdaki bir dosya için alan miktarını tanımlamaktan sorumludur. Bu, belirli bir kullanıcının hayati olmayan şeyler için genel disk alanını kötüye kullanmasını önler.
Kota sistemini destekleyen dosya sistemleri xfs, ext2, ext4 ve ext3 ve daha fazlasıdır, bir kota tahsisi uygulandığında bunun dosya sistemine ve oluşturulan ve kullanılan sistemde oluşturulan her kullanıcı için özel olacağının açıklığa kavuşturulması önemlidir. .
Linux'ta iki tür kota vardır:
Bloklara Göre (bloklar)Bir blok 1 kb'ye eşittir, bu nedenle bir blok kotası, bir kullanıcının sistemde kullanabileceği toplam blok sayısını gösterir.
Düğümler (inodlar) tarafındanLinux'ta inode, Linux dosya sistemi için işaretçi numarasına atıfta bulunur; bu, bir dosyanın veya nesnenin verilerinin diskin hangi belirli bloklarında mevcut olduğunu gösterir.
Solvetic, Quota'nın nasıl kurulacağını ve Ubuntu 20.04 veya 20.10'da nasıl yapılandırılacağını açıklayacaktır.
1. Ubuntu 20'de Kota nasıl kurulur
Aşama 1
İlk adım sistemi güncellemek olacak, bunun için terminale gidip şunu çalıştırıyoruz:
sudo uygun güncelleme
BÜYÜT
Adım 2
Sistem güncellendikten sonra, aşağıdaki komutla Kota kurulumuna geçiyoruz:
sudo apt yükleme kotası
BÜYÜT
Aşama 3
Ubuntu 20'de kotanın indirilmesini ve kurulumunu onaylamak için S harfini giriyoruz, bu işlem bittiğinde aşağıdakileri göreceğiz:
BÜYÜT
4. Adım
Kota sürümünü şu komutla onaylıyoruz:
kota sürümü
BÜYÜT
2. Ubuntu 20.04 veya 20.10'da kota modülü nasıl kurulur
Sanal bulut tabanlı bir sistem çalıştırıyorsanız, varsayılan Ubuntu yüklemesinde kotalardan yararlanan çekirdek modülleri bulunmayabilir.
Aşama 1
quota_v1 ve quota _v2 modülleri / lib / modüller dizininde olmalıdır, bunu aşağıdaki komutla onaylıyoruz:
bul / lib / modüller / `uname -r` -type f -name '* quota_v * .ko *'
BÜYÜT
Adım 2
Mevcut olmaması durumunda, kurulumu için aşağıdakileri yapmalıyız:
sudo apt install linux-image-extra-sanal
3. Ubuntu'da bağlama seçenekleri nasıl güncellenir
Kontenjanların sistemde aktif olabilmesi için ilgili kota seçenekleri ile birlikte monte edilmiş olmaları gerekmektedir.
Aşama 1
Bir seçenek, / etc / fstab dosyasında bulunan dosya sistemi girişini bazı düzenleyicilerle güncellemektir:
sudo nano / etc / fstabAşağıdakileri göreceğiz:
BÜYÜT
Adım 2
Orada kök sistemine işaret eden kök çizgiyi (/) aşağıdaki ile değiştirmeliyiz:
LABEL = cloudimg-rootfs / ext4 usrquota, grpquota 0 0
BÜYÜT
Ctrl + O tuşları ile değişiklikleri kaydediyor ve Ctrl + X tuşları ile editörden çıkıyoruz. Girilen satırların userquota ve grpquota'ya erişim sağlama görevi var.
Aşama 3
Değişiklikleri uygulamak için sistemi kurduk:
sudo mount -o yeniden monte /
BÜYÜT
4. Adım
Dosya sistemini / proc / mounts dosyasına bağlarken yeni seçeneklerin kullanıldığını doğrulamak için, bu grep aracılığıyla yapılacaktır, aşağıdakileri uygularız:
sudo kedi / proc / bağlar | grep '/'
BÜYÜT
4. Ubuntu 20'de kotalar nasıl etkinleştirilir
Aşama 1
Dosya sistemlerinin kotayı kullanmaya hazır olması için kotanın çalışacağı dosya sistemlerinin her birinde quotacheck komutunu aşağıdaki gibi çalıştıracağız:
sudo quotacheck -cum /Yalnızca yürüttüğümüz kota grubunu kullanacaksak:
sudo quotacheck -cgm /Hem kullanıcıyı hem de grubu kullanacaksak şunu uygularız:
sudo quotacheck -cugm /
BÜYÜT
Adım 2
Kullanılan değişkenler şunlardır:
- -u: kullanıcı tabanlı bir kota dosyasının oluşturulacağını belirtir.
- -g: grup tabanlı bir kota dosyasının oluşturulacağını belirtir.
- -m: dosya sisteminin salt okunur düzeye yeniden bağlanmasını devre dışı bırak
Kotaları kökte (/) etkinleştiririz:
sudo kotası -v /
BÜYÜT
Aşama 3
Kotaları devre dışı bırakmak için şunu yürütürüz:
sudo kotası -v /
BÜYÜT
4. Adım
Kök dizini aşağıdaki komutla listeliyoruz:
ls /
BÜYÜT
5. Ubuntu'da kotalar nasıl kullanılır?
Aşama 1
İlk adım, kullanıcı kotalarını yapılandırmak olacaktır, bunun için edquota komutunu aşağıdaki gibi kullanacağız:
sudo edquota -u çözücü-u parametresi kotanın bir kullanıcıya ait olduğunu belirtir, Enter'a basıldığında aşağıdakileri göreceğiz:
BÜYÜT
Konum, bloklar, türler / yumuşak, sert), düğümler vb. ayrıntılarını görebiliriz.
Lütfen, inode tabanlı bir kotanın, diskte kullanılan boyuttan bağımsız olarak, kullanıcıların oluşturabileceği dosya ve dizin sayısını sınırlamaktan sorumlu olduğunu unutmayın.
Her kota grubu, sabit disk kota işlevinde yumuşak ve sabit sınırı ayarlamanıza olanak tanır.
Soft ve hard limitler inode ile aynı şekilde çalışır, çünkü belirli bir limite sahip olabilirler, soft bölüm ile bir kullanıcı veya grup esnek limiti, ödemesiz dönem olarak adlandırılan bir gün içinde aşabilir, ancak aşılmasına izin verilmez. o. katı sınırı olan zaman.
Adım 2
Orada limitleri gerektiği gibi girebiliriz:
BÜYÜT
Aşama 3
Bundan sonra kotaların durumunu doğrulamak için aşağıdaki komutu yürütmek mümkündür:
sudo kota -vs "kullanıcı"
BÜYÜT
4. Adım
Seviyeleri tanımlamak için setquota kullanmasetquota komutu Ubuntu'da bu kota seviyelerini belirlememize izin verecek, bunun için kullanıcı adını, -u parametresini ve kota sınırlarını giriyoruz:
sudo setquota -u "kullanıcı" sizeM 0 0 /Değişiklikleri sudo quota -vs "user" komutuyla doğrularız.
BÜYÜT
Adım 5
Ubuntu'da kota raporu oluşturmaTüm kullanıcıların bir raporuna erişmek mümkündür:
sudo repquota -s /
BÜYÜT
Kota öğelerinin her birini görüyoruz.
6. Adım
Kota ile ek süre ayarlamaYetkisiz kullanım süresi temel olarak bir kullanıcının belirlenen sınırın biraz ötesinde çalışma iznine sahip olmasına izin verir (yalnızca yumuşak bölüm için geçerlidir), yetkisiz süreyi saniyeler içinde aşağıdaki komutla kullanacağız:
sudo setquota -t 900000 900000 /Tekrar kontrol etmek için sudo repquota -s / komutunu çalıştırıyoruz:
BÜYÜT
Kota ile disk üzerinde tam kontrole sahibiz ve bir kullanıcının sadece ne kadar alana sahip olacağını değil, ne kadar zamanda alana sahip olacağını da belirleyebilir ve böylece sabit diskteki bu önemli kısmı çok daha iyi yönetebiliriz.
