Linux'taki süreçler, hangi servislerin, uygulamaların ve rollerin doğru yürütülmesine izin verdiği için yürütülecek tüm eylemlerde temel bir rol oynamaktadır. Bir süreç bir tür hata sergilediğinde, bunun etkilenecek diğer birçok görevi tetiklemesi ve diğer birçok alanda olumsuz bir etkiyle sonuçlanması muhtemeldir. Bazen aniden duran ve bitirmek için bulmamız gereken süreçler bulabiliriz. Bu nedenle, çalışmakta olan süreçleri nasıl göreceğimizi bilmek ve böylece daha fazla başarısızlıktan kaçınmak için hangilerini öldürmek istediğimizi seçmek faydalıdır.
Linux sistemlerinin yöneticileri olarak süreçleri yönetmek için entegre araçlardan faydalanmalıyız ve terminal aracılığıyla çalışan bir süreci göstermek, öncelik seviyelerini değiştirmek, süreçleri ortadan kaldırmak ve bunlar üzerinde daha fazla eylem yapmak mümkün olacaktır.
Normalde, Linux'ta çalışan süreçleri görmek istediğimizde, aşağıdaki gibi ayrıntılarla birlikte işlemlerin tam bir listesini oluşturan "top" komutunu kullanırız:
- Sürecin PID'si.
- Sürece sahip olan kullanıcı.
- CPU, bellek ve diğerlerinin kullanımı.
BÜYÜT
Solvetic, Linux'taki süreçleri doğrulayabildiğimiz ve yönetebildiğimiz için diğer yöntemleri açıklayacaktır.
1. Ubuntu'da PS kullanarak süreçleri yönetin
ps komutu (işlem durumu - işlem durumu), bu komut gerçek zamanlı olarak çalışan işlemleri listelediğinden en yaygın olanlardan biridir.
Aşama 1
ps'nin temel yürütmesi aşağıdaki gibidir:
ps -aux
BÜYÜT
Adım 2
Sonuç olarak aşağıdaki değerleri elde ederiz:
- İşlemi olan kullanıcı.
- Sürecin PID'si.
- CPU ve RAM kullanımı.
- TTY.
- İşlem başlama zamanı.
- Aktif zaman ve daha fazlası.
Aşama 3
ps kullanmak için başka bir seçenek de şudur:
sudo ps -a
BÜYÜT
4. Adım
Belirli bir kullanıcının işlemlerini görebiliriz:
sudo ps -U Çözücü
BÜYÜT
Adım 5
Sistemin çok fazla işlemi olması durumunda, işlemi bir seferde bir ekranda görüntülemek için daha az ve daha fazla komutu bir boru olarak kullanmak mümkündür.
ps -yardımcı | daha fazla sudo ps -aux | onlara6. Adım
Aşağıdaki sözdizimini kullanarak belirli bir işlemi aramak da mümkündür:
ps yardımcı | grep "süreç"
BÜYÜT
7. Adım
ps komutuyla kullanılacak bazı parametreler şunlardır:
-İLETüm süreçleri (sistemdeki tüm kullanıcıların) gösterir.
-ileBelirli bir [tty]'nin tüm işlemlerini gösterir.
-NSOturum liderleri dışındaki her şeyi gösterir.
-veTüm süreçleri göster.
TMevcut terminalin tüm işlemlerini gösterir.
ileDiğer kullanıcılarınkiler de dahil olmak üzere mevcut terminalin tüm işlemlerini gösterir.
GMüşteri adayı grupları dahil tüm süreçleri gösterir.
rYalnızca mevcut işlemleri göster.
xİşlemleri BSD stilinde görüntüler ([TTY] işleme olmadan).
2. Ubuntu'da PGREP komutunu kullanın
Aşama 1
pgrep komutu, komut satırından düzenli bir ifade alan ve adı belirtilen normal ifadeyle eşleşen işlemlerin kimliğini döndürmekten sorumlu olan bir yardımcı programdır, kullanım sözdizimi şöyledir:
pgrep süreciAdım 2
Yürütüldüğünde sonuç, aramayla ilişkili işlemlerin PID'si olacaktır:
BÜYÜT
Aşama 3
Hem PID'yi hem de işlemin adını listelemek istiyorsak parametreyi ekliyoruz. -l:
sudo pgrep -l işlemi
BÜYÜT
3. Ubuntu'da top ve htop komutunu kullanma
Bahsettiğimiz gibi, hem top hem de htop süreçleri bir dizi analiz özniteliği ile gerçek zamanlı olarak listelediğinden, bunlar Linux'taki tüm süreç yönetimi konusu için en çok kullanılan komutlardır.
Aşama 1
top'un temel sözdizimi çalıştırmaktır:
TepeAdım 2
Sonuç olarak, tüm süreçleri nitelikleriyle birlikte elde edeceğiz:
BÜYÜT
Aşama 3
Bu üst komutla ilgili önemli bir şey, yöneticiler için aşağıdakiler gibi hayati bilgilerdir:
- Kullanıcı miktarı.
- Gerçek zamanlı görev sayısı.
- Hazırda bekletme modunda veya durdurulmuş kaç işlem var.
- Bellek ve disk kullanımı vb.
4. Adım
top komutunu kullanırken, sistemin özet bilgilerinin yanı sıra şu anda Linux çekirdeği tarafından yönetilen görevlerin bir listesini göreceğiz, akılda tutulması gereken bir şey, sistemin tüm özet bilgilerinin kullanıcı tarafından yapılandırılabileceğidir. top ile kullanılacak parametrelerden bazıları şunlardır:
-ileBellek kullanımına göre sıralayın.
-BToplu modu.
Ckomut satırı / program adı.
-NS-d ss.tt gibi değerlerle gecikme zaman aralığı.
-Hİş Parçacığı.
-Hüstten yardım.
-benEtkin olmayan süreçler.
-MBellek birimlerini algılar.
-mVIRT / KULLANILMIŞ.
-nYineleme sayısı.
-sGüvenli mod.
-veyaKullanıcı tarafından analiz. Örneğin:
top -u çözücü
BÜYÜT
Adım 5
Artık htop komutu, Linux sistemleri için ücretsiz (GPL) ncurses tabanlı bir süreç görüntüleyicidir. Çalışması üst kısımdaki top ile aynıdır, ancak fark, sistemde yürütülen tüm işlemleri görselleştirmek için dikey ve yatay olarak hareket etmek mümkün olacaktır. İlişkili komut satırları görüntülenir. Kullanmak için htop'u çalıştırmanız yeterlidir:
BÜYÜT
6. Adım
Orada süreçleri interaktif bir şekilde görüyoruz ve kullanabileceğimiz bazı parametreler:
-d -gecikmeGüncellemeler arasında saniyenin onda biri kadar gecikme.
-d -gecikme
-C --renksiz --renksizhtop'u monokrom modda başlatın.
-C --renksiz --renksiz
-h -yardımhtop yardımına erişin.
-h -yardım
-u --user = KULLANICI ADIYalnızca belirli bir kullanıcının işlemlerini görüntüler.
-u --user = KULLANICI ADI
-p SayfaBu seçenek, sayfa haritası bellek istatistikleri için iş parçacıklarıyla çalışır.
-p Sayfa
-s --sort-keyVerileri belirtilen sütuna göre sıralayın.
-s --sort-key
-v -sürümhtop yardımını göster.
-v -sürüm
BÜYÜT
7. Adım
Bunun yanında fonksiyon tuşlarını şu şekilde kullanabiliriz:
F1Yardım.
F1
F2Ayar.
F2
F3Arama.
F3
F4Filtreler.
F4
F5Ağaç görünümü.
F5
F6Göre sırala.
F6
F7 / F8Sürecin önceliğini artırın.
F7 / F8
F9Bir süreci öldür.
F9
F10Htop'tan çıkın.
F10
8. Adım
Örneğin, F2 kullanırsak tüm yapılandırma değişkenlerine erişiriz:
BÜYÜT
4. Ubuntu'da KILL ile süreçleri yönetin
Aşama 1
kill komutu temel olarak çakışan bir işlemi öldürmek için geliştirilmiştir, sözdizimi şöyledir:
öldür pid öldür -sinyal pidAdım 2
Örneğin:
4220 öldür
BÜYÜT
Aşama 3
kill komutu bir işleme sinyal gönderir, hangi sinyalin gönderileceğini tanımlamıyorsa, varsayılan olarak işlemi sonlandıran TERM sinyali gönderilir. Kullanılacak parametrelerden bazıları şunlardır:
İsim gösterGönderilecek sinyalin adı, kısaltılmış adı veya numarasından önce bir kısa çizgi gelir.
-s sinyali
Liste adlarıKullanılabilir sinyal adlarının listesini görüntüleyin.
-l, --list [= belirteç]
Sinyal bilgisiMevcut sinyallerin adlarını ve numaralarını bir tabloda listeleyin.
-L, --tablo
4. Adım
İşaretler, sayılarıyla birlikte:
- 1 HUP
- 2 INT
- 3 ÇIKIŞ
- 4 HASTA
- 5 TUZAK
- 6 APRT
- 7 OTOBÜS
- 8 FPE
- 9 ÖLDÜRMEK
- 10 USR1
- 11 SEGV
- 12 USR2
- 13 BORU
- 14 ALRM
- 15 DÖNEM
- 16 STKFLT
- 17 ÇOCUK
- 18 DEVAM
- 19 DUR
- 20 TSTP
- 21 TTİN
- 22 TTOU
- 23 URG
- 24 XCPU
- 25 XFSZ
- 26 VTALRM
- 27 PROFESYONEL
- 28 VİNÇ
- 29 ANKET
- 30 güç
- 31 SİSTEM
Adım 5
Örneğin, bir işlemi sonlandırmak için şunları yürütebiliriz:
öldür -15 4220
5. Ubuntu'da PKILL komutunu kullanın
pkill komutu, isme ve diğer niteliklere göre süreçleri bulur veya işaret eder.
Aşama 1
Genel sözdizimi şöyledir:
pkill [-sinyal] [-fvx] [-n | -o] [-P ppid,…] [-g pgrp,…] [-s sid,…] [-u euid,…] [-U uid,… ] [-G gid,…]Adım 2
pkill komutu, varsayılan olarak SIGTERM olan belirtilen sinyali standart çıktıda listelemek yerine her bir işleme göndermekten sorumludur. Temel yürütmesi:
pkill "süreç"
BÜYÜT
Aşama 3
Kullanılacak parametrelerden bazıları şunlardır:
Sınır Kimliğiçıktıdaki her bir işlem kimliğini sınırlamak için kullanılan dizeyi tanımlar.
-d sınırlayıcı
deseni karşılaştırkalıbın yalnızca işlem adıyla karşılaştırılmasına neden olur.
-F
Maç süreçlerinumaralandırılmış işlem grubu kimliklerindeki işlemlerle eşleşir.
-g pgrp
Gerçek kimlik işlemleriYalnızca gerçek grup kimliği listede bulunan işlemler eşleşir.
-G gid
Liste süreciİşlem adının yanı sıra işlem kimliğini de listeleyin.
-l
İşlem öldürüldühangi işlemin öldürüldüğünü gösterir.
-Yaptım
Eşit süreçleri sayeşleştirme işlemlerini sayar.
-c sayısı
Tam adı kullaneşleşmeler için sürecin tam adını kullanır.
-f dolu
Yeni süreçleren son süreçleri seçin.
-n en yeni
Antik süreçleren eski süreçleri seçin.
veya en eski
çift kimliğiOturum kimliklerini eşleştirin.
-s oturumu
Sipariş seçinBelirtilen sıralama adı ve daha fazlasıyla seçin.
-x kesin
6. Ubuntu'da NICE ve RENICE komutlarını kullanın
Nice komutunun temel amacı, bir işlemi veya komutu varsayılandan daha düşük veya daha yüksek önceliğe sahip olarak yürütmektir, renice komutuyla ise nice'nin orijinal değeri değiştirilebilir.
Aşama 1
Değerler -20 ile 19 arasında değişebilir ve 19 en düşük önceliktir. Kullanılacak sözdizimi şudur:
renice {Öncelik} -p {PID}Adım 2
Örneğin, pgrep ile süreçleri tanımlayacağız ve ardından renice ile önceliği atayacağız. Görüldüğü gibi seçilen süreç için yeni öncelik oluşturulmuştur.
pgrep VBoxClient sudo renice 934 12
BÜYÜT
Gördüğümüz gibi, Ubuntu'daki süreçleri yönetme, yönetme ve kontrol etme seçenekleri, açıklanan komutların her biri sayesinde nispeten basit bir görev olacak ve her biri, her bir destek görevi için yönetim düzeyinde değerli bilgiler gösterecek.