Sabit sürücü, işletim sistemini, uygulamaları kurduğundan ve tüm bilgilerimizi saklamaya ve yedek kopyalar aracılığıyla yedeklemeye hizmet ettiğinden, herhangi bir bilgisayardaki temel ve temel bileşenlerden biridir.
Günümüzde büyük kapasiteli sabit diskler var, ancak yavaş yavaş bu alan yeni bilgilerle kaplanıyor ve depolama sınırı, yeniden başlatmalar, kapatmalar, dosyaların açılmasının engellenmesi, yavaşlık ve daha fazlası gibi tutarsızlıklar üretebilecek en üst seviyeye ulaşıyor. Kullanıcı tipimiz, bu kapasiteyi sürekli izlememiz tavsiye edilir ve bugün Linux ortamlarında sabit diskin gerçek zamanlı kullanımını doğrulamayı öğreneceğiz.
1. Linux'ta df komutunu kullanarak disk alanı bilgilerini görüntüleyin
df komutu, işletim sistemimizin diskindeki toplam, dolu ve boş alan hakkında basit bir şekilde bilgi vermek için geliştirilmiştir.
df komutu ile her dosyanın barındırıldığı dosya sistemi veya varsayılan olarak mevcut tüm dosya sistemleri hakkında bilgi görüntülenecektir.
Aşama 1
Bu komutu kullanmak için temel sözdizimi aşağıdaki gibidir:
df [seçenekler] [aygıt]Adım 2
Doğrudan df komutunu kullanabiliriz ve elde edilen sonuç aşağıdaki gibi olacaktır:
BÜYÜT
Aşama 3
Orada her dosya sistemini aşağıdaki gibi ayrıntılarla göreceğiz:
- Kullanılan alan
- Boş alan
- Monte edildiği yer vb.
Bu bilgiyi okunabilir bir biçimde görüntülemek için -h parametresini kullanabiliriz:
df -h
BÜYÜT
Adım 5
df komutu ile bir cihaz veya mount noktası hakkında kesin bilgi elde etmek mümkün olacaktır, örneğin / dev / sda noktasının ayrıntılarını görmek istiyorsak aşağıdakileri uygulayacağız:
df / dev / sda6. Adım
Veya belirli bir rotanın ayrıntılarını görebiliriz, örneğin:
df / ev
BÜYÜT
7. Adım
Aşağıdaki sütunlar orada öne çıkıyor:
Dosya sistemiGenellikle bir aygıt olan bağlama noktasının kaynağını gösterir.
1K blokToplam blok sayısıdır.
KullanılmışKullanılan blok sayısını gösterir.
MevcutMevcut blok sayısıdır.
yüzde kullanKullanılan yüzdesinin Boyut'a bölünmesini gösterir.
Üzerine monteHedef veya bağlama noktasıdır.
8. Adım
df komutu bize yalnızca hangi sütunların görüntüleneceğini belirleme imkanı verir, bunun için aşağıdaki sözdizimini kullanacağız:
df --çıktı = alan1, alan2, …9. Adım
Örneğin, aşağıdakileri yürütebiliriz:
df --output = kaynak, kullanılmış, boşuna / ana sayfa /Adım 10
Sonuç, seçilen noktanın yalnızca bu üç sütunu olacaktır:
BÜYÜT
11. Adım
Mevcut tüm alanları görüntülemek için aşağıdaki satırı uygulayabiliriz:
df -o
BÜYÜT
Adım 1/2
Ayrıca aşağıdaki kullanım alternatiflerimiz de mevcuttur:
df -hVerileri insan formatında görüntüler.
df -mÇıktıyı Megabayt cinsinden görüntüler.
df -kÇıktıyı Kilobayt, varsayılan değer olarak görüntüler.
Adım 13
Linux'un inode adında bir sistemi vardır, bir inode temelde dosya sistemindeki dosya hakkındaki tüm bilgileri depolamaktan sorumlu bir veri yapısıdır, df komutu ayrıca aşağıdaki seçeneklerden herhangi birini yürüterek söz konusu düğümlerin alanını görmemizi sağlar. :
df -i df -i -h
BÜYÜT
Adım 14
Her bağlama noktasının ext4, btrfs, ext2, nfs4, sigorta, cgroup ve daha fazlası gibi dosya sistemi türünü kontrol etmek istiyorsak, aşağıdaki komutu kullanmamız gerekecek:
df -T df -T -h df -T -h / ana sayfa / (Belirli yol)
BÜYÜT
Adım 15
Aynı segmentte, bir dosya sistemini hariç tutmak istiyorsak, -x parametresini şu şekilde eklemeliyiz:
df -x ext3Adım 16
Sıfır blok boyutuna sahip tüm çıktı dosya sistemlerinin görüntülenmesini istiyorsak, şunu çalıştırabiliriz:
df -a
BÜYÜT
Adım 17
Bu komut hakkında daha fazla bilgi edinmek için şunu yürütebiliriz:
df-yardım
2. Linux'ta du komutunu kullanarak disk alanı bilgilerini görüntüleyin
Du komutu, Linux'un bir dizi dosya, dizin veya özyinelemeli olarak disk alanı hakkında bilgi edinmemizi sağladığı başka bir alternatiftir.
Aşama 1
Bu komutu kullanmak için aşağıdaki temel alternatiflere sahibiz:
du du / path du [seçenekler] [dizinler ve / veya dosyalar]
BÜYÜT
Adım 2
Bu seçenekler, dizin ağacındaki tüm alt dizinler de dahil olmak üzere her bir dizinin adlarını ve alan tüketimini görmemizi sağlar. Bu sonuçları insan tarafından okunabilir biçimde görmek istiyorsak aşağıdakileri uygularız:
du -h
BÜYÜT
Aşama 3
Aşağıdaki seçeneklerden herhangi birini kullanarak belirli bir dizinin ayrıntılarını görebiliriz:
du / ana sayfa / du -h / ana sayfa /
BÜYÜT
4. Adım
Yalnızca bir dizin ağacının kapladığı diskteki toplam alanın görüntülendiği ve aynı zamanda alt dizinlerin silindiği bilgilerin bir özetini görmek için aşağıdakileri uygulayabiliriz:
du -s / ev du -sh / ev
BÜYÜT
Adım 5
Amaç, yürüttüğümüz tüm dosya sistemlerini görselleştirmekse:
du -a / ev du -a -h / ev
BÜYÜT
6. Adım
du komutuyla, belirli bir uzantı türünün alanını ayrıntılı olarak görebiliriz, örneğin, tüm metin dosyalarının alanını görmek istiyorsak aşağıdakileri uygularız:
du -ch * .txt
BÜYÜT
7. Adım
Alanlarını görmek için belirli sayıda dizini listeleyebiliriz, bunun için aşağıdaki sözdizimini uygularız:
du -a / yol / | sıralama -n -r | head -n # listelemek için
BÜYÜT
3. Linux'ta btrfs Komutunu Kullanarak Görüntü Yakalama Disk Alanı Bilgilerini Görüntüleme
Görüntü yakalamak için özel bir dosya sistemi olan btrfs dosya sistemi için, bir bağlama noktası için alan kullanım bilgilerini görüntülemek için btrfs fi df komutunu kullanmalıyız.
Aşama 1
Kullanılacak sözdizimi şudur:
btrfs dosya sistemi df / yol / btrfs fi df / dev / yol btrfs fi df [seçenekler] / yol /
BÜYÜT
Adım 2
Bayt cinsinden ham sayıları görmek için aşağıdakileri uygulayacağız:
btrfs fi df -b / ana sayfa
BÜYÜT
Aşama 3
Alternatif olarak şunları çalıştırabiliriz:
Verileri Kilobayt olarak göster
btrfs fi df -k / ana sayfa
Verileri Megabayt olarak göster
btrfs fi df -m / ana sayfa
Verileri Gigabayt cinsinden göster
btrfs fi df -g / ana sayfa
Verileri Terabayt cinsinden göster
btrfs fi df -t / ana sayfa
Bu basit komutlarla, Linux'taki kullanılabilir alanı ayrıntılı olarak bilmek ve böylece bu önemli bölümü her bilgisayarda daha iyi yönetmek mümkün olacaktır.
